หอมแดง (Shallot) ชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Allium ascalonicum Linn. อยู่ในวงค์ Amaryllidaceae ซึ่งเป็นวงค์ใหญ่ที่มีสมาชิกหลายร้อยชนิด เช่น หอมใหญ่ ต้นหอม หอมจีน กระเทียมกระเทียมใบ เป็นต้น เป็นพืชที่มีลำต้นสั้นและฝังอยู่ใต้ดิน ขนาดสูงประมาณ 30 เซนติเมตร กาบใบพองออกเพื่อสะสมอาหาร ลักษณะเป็นช่อคล้ายร่ม ประกอบด้วยดอกย่อยจำนวนมาก กบีบดอกสีขาวอมม่วง มีกลีบดอก 6 กลีบ
หอมแดงเป็นพืชจำพวกผักเพื่อเก็บหัว ออกดอกในฤดูหนาว ปลูกกันมาทางภาคเหนือ หัวหอมมีรสฉุน ช่วยขับลม แก้ท้องอืด ช่วยย่อยและเจริญอาหาร แก้บวมน้ำ แก้อาการอักเสบต่างๆ ขับพยาธิ ช่วยให้ร่างกายอบอุ่นเมล็ดแก้อาเจียนเป็นเลือด ร่างกายซูบผอม
สรรพคุณ ทางยาในหอมแดงมีฤทธิ์เป็นสารต้านอนุมูลอิสระ การบริโภคหอมแดงเป็นประจำจึงสามารถลดระดับคอเลสเตอรอล และช่วยให้การไหลวียนของเลือดได้ดีขึ้น ลดไขมันในเส้นเลือดที่เป็นสาแหตุของโรคความดันโลหิตสูงและโรคหัวใจ สามารถป้องกันการติดเชื้อ และช่วยบรรเทาอาการไข้หวัดได้ ทำให้เจริญอาหารและช่วยย่อยอาหาร นอกจากจะช่วยบดความเสี่ยงของโรคหัวใจแล้ว ยังลดความเสี่ยงต่อโรคมะเร็งได้ด้วย
ในหอมแดงยังมีธาตุฟอตฟอรัสปริมาณสูง ช่วยให้มีความจำดี นอกจากนี้หอมยังใช้บำรุงรักษาหน้าได้ด้วยวิธีง่ายๆ คือ ทุบหรือฝานหอมแดงให้เป็นแว่นบางๆ ทาบริเวณที่เป็นสิวฝ้า หรือจุดด่างดำ ใช้เวลาเพียง ไม่กี่สัปดาห์ ก็จะสามารถเห็นผลที่เกิดขึ้นได้
คุณค่าทางอาหารของหอมแดง ในส่วนที่รับประทานได้ 100 กรัม คือ
มีน้ำเป็นส่วนประกอบ 88 กรัม
โปรตีน 1.5 กรัม
ไขมัน 0.3 กรัม
คาร์โบไฮเดรต 9 กรัม
ใยอาหาร 0.7 กรัม
เถ้า (ash) 0.6 กรัม
แคลเซียม 36 กรัม
ฟอสฟอรัส 40 กรัม
เหล็ก 0.8 กรัม
วิตามินเอ 5 I.U.
วิตามินบี 1 0.03 มิลลิกรัม
วิตามินซี 2 มิลลิกรัม
พลังงาน 160 กิโลแคลอรี
ที่มา : อารีย์ โอบอ้อมรัก. 2553. 7 วัน 7 เมนู สมุนไพรไร้โรค. สำนักพิมพ์เอเชียบูรพา : กรุงเทพฯ